Κυριακή 8 Απριλίου 2012

ΟΥΤΕ ΑΥΤΟΥΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΣΤΕ

Πρώτα απ' όλα το ΚΚΕ. Οι κομμουνιστές υποστηρίζουν μόνο τους εργάτες, θεωρώντας τους υπόλοιπους αντιπάλους. Δεν είναι δηλαδή εθνικό κόμμα. Εξάλλου είναι και εναντίον της Δημοκρατίας, που σημαίνει ανελεύθερων πρακτικών. Οι αντικρούσεις του τα τελευταία χρόνια στα ανωτέρω είναι φυσικά πολιτικάντικα παιχνίδια προσβλέποντας σε νέους ψηφοφόρους.

ΣΥΡΙΖΑ και λοιπή Αριστερά: Είναι επικίνδυνοι. Κατ' αρχάς είναι υπέρ της βίας, όπως κάθε αριστερός. Όλες οι τρομοκρατικές οργανώσεις είναι αριστερών αποχρώσεων. Κατά δεύτερο λόγο δεν δέχονται το έθνος σαν οντότητα, είναι υπερεθνικοί. Ένα έθνικό κράτος λοιπόν δεν μπορεί να στηριχτεί σε αυτούς. Επίσης υποστηρίζουν και αυτοί μόνο ένα τμήμα του λαού, τους "αδύνατους".

Οι οικολόγοι πράσινοι ενδιαφέρονται για το περιβάλλον και τη φύση. Έχοντας ως γνώμονα αυτό θα ταίριαζε να είναι ΜΚΟ ή σύλλογος. Όχι κόμμα που για να κυβερνήσει είναι απαραίτητο να ενδιαφέρεται εξίσου για πάσης φύσεως ζητήματα.

Ας αναφέρουμε και κάποια πρόσωπα που έπαιξαν ρόλο στην πολιτική ζωή του τόπου. Η Μαρία Δαμανάκη, δεν θυμόμαστε πόσα κόμματα άλλαξε. Ο Μίκης Θεοδωράκης, αν και μέγας μουσουργός, πέρασε και αυτός από πολλούς πολιτικούς χώρους. Ο Μίμης Ανδρουλάκης, ο Στέλιος Παπαθεμελής, ο Στέφανος Μάνος, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, ο Χάρης Καστανίδης, ο Μάκης Βορίδης, ο Άδωνις Γεωργιάδης και δυστυχώς πολλοί άλλοι ακόμη, "αλλαξοπίστησαν".

Πώς να χαρακτηρίσουμε αυτούς τους ανθρώπους; Χαμηλής νοημοσύνης; Εφιάλτες; Διαταραγμένες προσωπικότητες;
Μάλλον το τελευταίο. Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι μας κάνουν υποδείξεις σωστής συμπεριφοράς!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου