Βλέπουμε ξανά και ξανά το ίδιο έργο στα κανάλια. Νεοδημοκράτες να κατηγορούν το ΠΑΣΟΚ ως άχρηστο να κυβερνήσει. Αλλά και πασόκους να κατηγορούν τη ΝΔ για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Δεν σταματάμε εδώ. Το ΚΚΕ κατηγορεί ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και τους υπόλοιπους σχηματισμούς για εξυπηρέτηση αλλότριων συμφερόντων. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί παρόμοια τους άλλους, το ΛΑΟΣ το ίδιο, η Δημοκρατική Αριστερά το ίδιο, ο Καμμένος το ίδιο και η αλυσίδα δεν έχει τελειωμό.
Επίσης: Σωστό το μνημόνιο. Λάθος το μνημόνιο. Με επιχειρήματα οι μεν, με επιχειρήματα οι δε. Και ποτέ κανείς δεν κάνει πίσω. Μα πώς συμβαίνει αυτό; Είναι σαθρά τα επιχειρήματα ή πάσχουν διανοητικά τα μέλη της μιας ή άλλης παράταξης;
Τριάντα δύο κόμματα τελικά θα συμμετάσχουν στην εκλογική διαδικασία της 6ης Μαΐου και σε όλα διαπιστώνουμε το ίδιο σκεπτικό: Εγώ εκπροσωπώ την αλήθεια, ενώ οι υπόλοιποι 31 όχι. Μα είναι δυνατόν; Κατέχει κάποιος την αλήθεια και όλοι οι άλλοι δεν το παραδέχονται; Γιατί είναι τρελοί; Μήπως κατέχουν όλοι την αλήθεια;
Πού βαδίζουμε όλοι μας; Είμαστε στα καλά μας;
Τα ίδια παρατηρούνται και στις θρησκείες. Πιστοί του Ισλάμ ή του Χριστιανισμού και μάλιστα μορφωμένοι, οικειοποιούνται την αλήθεια της πίστης τους με επιχειρήματα. Αλλά και μεταξύ των Χριστιανών συμβαίνει το ίδιο. Οι Δυτικοί, επισήμως, θεωρούν εμάς τους Ορθόδοξους της Ανατολής αιρετικούς και εμείς κατά βάση θεωρούμε τους Καθολικούς της Δύσης αιρετικούς. Και μάλιστα με επιχειρήματα και οι μεν και οι δε.
Πώς εξηγείται το φαινόμενο αυτό; Άνθρωποι είμαστε όλοι. Στον ίδιο πλανήτη ζούμε. Ο ίδιος Ήλιος μας φωτίζει. Είναι δυνατόν οι γεννημένοι στην Τουρκία να έχουν σώας τας φρένας; Οι γεννημένοι στην Ελλάδα να είναι διαταραγμένοι πνευματικά; Οι γεννημένοι στην Πολωνία να είναι ευφυείς; κ.ο.κ.
Όχι! Είναι απλά ο εγωισμός. Και όσο θίγεται το εγώ μας, τόσο περισσότερο προσπαθούμε να αποδείξουμε την "αλήθειά" μας. Εντελώς φανερό γίνεται αυτό στο ποδόσφαιρο. Σε μια αμφισβητούμενη φάση πέναλτυ σε ντέρμπυ αιωνίων, όλοι οι ολυμπιακοί θα ισχυρίζονται τη μια περίπτωση και όλοι οι παναθηναϊκοί την αντίθετη. Και πάντα με επιχειρήματα!
Αυτός είναι ο κόσμος μας. Είμαστε μικρά παιδιά που μαλώνουμε. Ενώ η Αλήθεια σε όλα τα πράγματα είναι παρασάγγας μακριά.
 |
| Γελοιογραφία του Μακρή από την Καθημερινή |
Τριάντα δύο κόμματα τελικά θα συμμετάσχουν στην εκλογική διαδικασία της 6ης Μαΐου και σε όλα διαπιστώνουμε το ίδιο σκεπτικό: Εγώ εκπροσωπώ την αλήθεια, ενώ οι υπόλοιποι 31 όχι. Μα είναι δυνατόν; Κατέχει κάποιος την αλήθεια και όλοι οι άλλοι δεν το παραδέχονται; Γιατί είναι τρελοί; Μήπως κατέχουν όλοι την αλήθεια;
Πού βαδίζουμε όλοι μας; Είμαστε στα καλά μας;
Τα ίδια παρατηρούνται και στις θρησκείες. Πιστοί του Ισλάμ ή του Χριστιανισμού και μάλιστα μορφωμένοι, οικειοποιούνται την αλήθεια της πίστης τους με επιχειρήματα. Αλλά και μεταξύ των Χριστιανών συμβαίνει το ίδιο. Οι Δυτικοί, επισήμως, θεωρούν εμάς τους Ορθόδοξους της Ανατολής αιρετικούς και εμείς κατά βάση θεωρούμε τους Καθολικούς της Δύσης αιρετικούς. Και μάλιστα με επιχειρήματα και οι μεν και οι δε.
Πώς εξηγείται το φαινόμενο αυτό; Άνθρωποι είμαστε όλοι. Στον ίδιο πλανήτη ζούμε. Ο ίδιος Ήλιος μας φωτίζει. Είναι δυνατόν οι γεννημένοι στην Τουρκία να έχουν σώας τας φρένας; Οι γεννημένοι στην Ελλάδα να είναι διαταραγμένοι πνευματικά; Οι γεννημένοι στην Πολωνία να είναι ευφυείς; κ.ο.κ.
Όχι! Είναι απλά ο εγωισμός. Και όσο θίγεται το εγώ μας, τόσο περισσότερο προσπαθούμε να αποδείξουμε την "αλήθειά" μας. Εντελώς φανερό γίνεται αυτό στο ποδόσφαιρο. Σε μια αμφισβητούμενη φάση πέναλτυ σε ντέρμπυ αιωνίων, όλοι οι ολυμπιακοί θα ισχυρίζονται τη μια περίπτωση και όλοι οι παναθηναϊκοί την αντίθετη. Και πάντα με επιχειρήματα!
Αυτός είναι ο κόσμος μας. Είμαστε μικρά παιδιά που μαλώνουμε. Ενώ η Αλήθεια σε όλα τα πράγματα είναι παρασάγγας μακριά.
εξαιρετικό άρθρο...
ΑπάντησηΔιαγραφή